Ik weet nog, toen ik zelf enige tijd bezig was met mijn eigen traject van traumatherapie en zelfontwikkeling, dat het soms leek alsof ik de weg kwijt was. Wat is nu trauma, en wat ben ik zelf? Komt er ooit een einde aan alle angst en twijfels en ongezonde patronen, of ben ik gewoon zo?
Als je bezig bent je eigen patronen uiteen te rafelen om beter te worden, en als je je eigen geschiedenis, emoties of gedachten onder de loep neemt, lijkt het soms alsof je jezelf kwijt bent. Is die angst nu iets waar ik naar moet luisteren, of is het een traumagerelateerde angst? En als al die dingen die ik denk en voel het resultaat zijn van wat heb ik meegemaakt, wie ben ik dan eigenlijk zelf? Gaat er nog iets over schieten als dat weg valt??
En wat als ik gewoon helemaal beschadigd ben?
Maar ik heb goed nieuws! Naast het deel van onszelf dat alle traumagerelateerde herinneringen, emoties, gedachten en verdedigingsreacties opslaat, is er ook altijd een deeltje van onszelf dat gewoon doorleeft. Een deel van onszelf dat onbeschadigd blijft, en alles in huis heeft om ons te helpen te herstellen en een waardevol en gelukkig leven uit te bouwen. (Dat is het positieve aspect aan onze mogelijkheid tot dissociatie!)
Dat deel is zo belangrijk, omdat het kan dienen als tegengif tegen al die traumagerelateerde symptomen die we ervaren, en die ons leven zo lastig maken. Want in tegenstelling tot die negatieve gevoelens, blokkerende overtuigingen of disfunctionele gedragingen, die weerspiegelingen zijn van stukjes van ons brein en lichaam die nog in het verleden leven, leeft ons “normaal doorlevende zelf” gewoon in het hier en nu. In een volwassen brein en lichaam, met heel veel mogelijkheden, en in een veilige wereld die we aankunnen.
En omdat dat stuk van onszelf in het hier en nu leeft, kan het ons helpen om die oude overtuigingen en gevoelens uit het verleden te helen en verwerken.
Hoe herkennen we dan ons “zelf”? Volgens Richard Schwarz (Internal Family Therapy) is dit zelf een innerlijke toestand gebaseerd op 8 eigenschappen:
Nieuwsgierigheid
Compassie
Rust
Helderheid
Creativiteit
Moed
Zelfvertrouwen
Verbondenheid
Hoeveel moeilijke dingen we ook hebben meegemaakt, ieder mens heeft het vermogen tot die kwaliteiten, en dat raak je nooit kwijt. Soms hebben we er even geen toegang meer toe, doordat ons brein wordt overgenomen door emotionele reacties of gepieker, en dan moeten we dus zien dat we er terug wat contact mee kunnen maken of het gaan versterken. Dat is een van de redenen dat mindfulness bijvoorbeeld zo goed werkt. Het traint een houding van nieuwsgierigheid en compassie, brengt daarmee ons emotionele brein tot rust en versterkt ons volwassen “zelf”.
Ben je nieuwsgierig geworden, wil je meer informatie of heb je hier hulp bij nodig?
Laat hieronder of op mijn Facebookpagina een reactie achter, contacteer me via e-mail, of vraag een eerste gesprek aan via het formulier op de website.
コメント